VE... SONRAKİ HAYATTAN KIRK ÖYKÜ

 

KÜNYE

Kitap Adı: Ve… Sonraki Hayattan Kırk Öykü

Yazarı: David Eagleman

Basım: Domingo Yayınevi - 6.Basım- 2017

Sayfa:  127

Tür:  Öykü

İNCELEME:

 “Öldükten sonra başımıza neler gelir? Ve bu insanlığımız hakkında bize neler söyler?“

Birçoğunuz öldükten sonra hayatın varlığını, ne ile karşılaşacağımızı, ne yaşayacağımızı kısaca öldükten sonra bizi neyin beklediği sorusunu aklından geçirmiştir. Bir sinirbilimci olan Eagleman ise bu kitabında, öldükten sonraki hayata dair kısacık 40 adet senaryo ile çıkıyor karşımıza. Ölümden sonraki yaşama ait bu hikâyeler tamamen kurgu olması yanında, müthiş bir zekânın ve hayal gücünün ürünü. Kesinlikle dini bir olgu ya da bilimsel bir açıklama içermiyor. Bazen üzücü, bazen komik, çoğu zaman düşünmeye sevk eden biraz çılgınca kurgusal hikâyeler.

Küçük bir uyarı olarak; eğer katı dini görüşlere sahipseniz, bu gibi konuların sorgulanması konusuna kapalı iseniz kitap size hitap etmeyecektir. Ölümü, Tanrı’yı, yaşamı, ölüm sonrası yaşamı çok farklı boyutlarda ele almış. Bilgi vermek amaçlı, gerçekleri anlatmak mahiyeti taşımayan kurgu hikâyeler olarak bakabilirseniz her kesime hitap edecektir.

Kurgu da olsa, çılgınca da gelse, zihninizde farklı kapılar açacak, etkileyici ve su gibi akıcı bir kitap.

Bazı hikâyelerin aklınızda yer edeceğine eminim. Kendimden örnekle; kitabı okuyalı yıllar olsa da ‘Metafor’ isimli hikâyeyi hala anarım. Hikâye, ölümün son nefesimizi verdiğimizde değil, yaşayıp bizi hatırlayan son kişi dünyadan göçtüğünde gerçekleştiğine dair bir kurgu anlatıyor.

Mezarlıkların yakınından geçerken kendime sorduğum bir sorudur bu: ‘Acaba mezar taşını gördüğüm bu insanı hatırlayan biri kaldı mı dünya üzerinde?’ Ölüm ile Unutulmayı aynı potada eriten yalnız ben değilmişim dedirtti okuduğum hikâye.

Bizi tanıyanların zihninde keyifli anılar bırakmak, güzel hatırlanmak dileğiyle…

 

KİTAPTAN SEVDİĞİM ALINTILAR:

 “Üç ölüm vardır. Birincisi bedenin işlevini yerine getirmeyi bıraktığı zamandır. İkincisi bedenin mezara sevk edildiği zamandır. Üçüncüsü ise gelecekte, isminizin son defa telaffuz edildiği andır.” (Metamorfoz)

 

“Öldüğünüzü sandığınızda aslında ölmezsiniz. Ölüm iki aşamalı bir süreçtir ve son nefesinizin ardından uyandığınız yer bir tür Araf'tır: kendinizi ölü hissetmezsiniz, ölü gibi görünmezsiniz ve aslında ölü değilsinizdir. Henüz.”

 

“Oysa asıl işareti kaçırdınız. Aslında hayat değil, ölüm bir rüyadır. Daha da garibi, bu sizin rüyanız değil, başkasının rüyasıdır.”

 

“Muhteşem bir yolculuk bekler sizi. Yolda korkulara rastlar onları alt edersiniz, kendinden şüphe nehirleriyle karşılaşır, onları geçersiniz, kibrinizin zirvelerini fark eder, oradan aşağı inersiniz, tepenizde gezinen kendine acıma bulutlarını ayırt eder, altlarından yürüyüp geçersiniz. Yolun sonuna geldiğinizde özgüveniniz artık güçlenmiştir ve yaratıcınızla yüzleşmeye, başyapıta şeklini veren o dehayı bir anlığına da olsa görmeye hazır olduğunuza inanırsınız.”

 

“İnsanlar yavaş yavaş ölümün sona ermesinin, motivasyonun da ölümü anlamına geldiğini keşfetmeye başlarlar. Anlaşılan çok uzun yaşam, kitlelerin afyonudur.”

 

“Her günü bir önceki gün gibi deneyimleyen diğer hayvanların aksine insan, aldırış etmekte, arayışa girmekte, özlem duymakta, hata yapmakta, gıpta etmekte ve acı çekmektedir...”

 

“… Ve Tanrı tüm yaradılışın kaçınılmaz biçimde şöyle sonlandığını düşünerek avunur: Aciz kalan yaratıcılar, kendi elleriyle yarattıklarından köşe bucak kaçar.”