İNSANLIĞIMI YİTİRİRKEN

 

KÜNYE

Kitap Adı: İnsanlığımı Yitirirken

Yazarı: Osamu Dazai

Basım: Sel Yayıncılık- 10.Basım- 2021

Sayfa: 109

Tür: Roman

İNCELEME:

Japonya’nın en çok okunan romanlarından İnsanlığımı Yitirirken, Osamu Dazai tarafından kaleme alınmış özyaşamöyküsüdür. Dazai’nin intiharından hemen önce yazdığı son romanı olması sebebiyle yazarın vasiyeti olarak da kabul görür.

Yazarın hayatından kısaca bahsetmek romanı anlamak için daha faydalı olacaktır. Dazai hayatında 6 kere intihar girişiminde bulunmuş ve bunlardan üçünü hayatına giren kadınlarla birlikte denemiştir. Ayrıca çocukluğundan beri ailesi ile sıcak ve bağlayıcı ilişkiler kuramamış yazar farklı nedenlerle 3 kez ailesi tarafından reddedilmiş. Kalabalık ve varlıklı bir aile içinde yapayalnız büyümüş, sonrasında da yaşadığı topluma bir aidiyet hissedememiştir.

Romanda yarattığı Oba Yozo karakteri de Dazai’nin yaşama bakışına ve ruh dünyasına ışık tutmaktadır. Yozo’da aristokrat bir ailede, sevgisiz ve yalnız büyümüştür. Tanık olduğu sahte ilişkiler nedeniyle insanlara güvenini erken yaşta yitirmiş. Çocukken kendini çevresine kabul ettirmek ve görünür olabilmek için soytarılığa soyunan ancak sonrasında iyice kabuğuna çekilen, herşeyi eline yüzüne bulaştıran, insanları hayalkırıklığına uğratan, sonunda da başarısız, umutsuz, ağır depresyon yaşayan bir adama dönüşmesini okuyoruz Yozo’nun. Ve en sonunda da intihar girişimleri ile birlikte hayatla bağını tamamen koparmaya çalışıyor Yozo.

Bir psikolojik çöküşün gerçekçi hikayesi olan roman ağır ve karamsar bir havaya sahip. Umutsuzluk, yaşamdan kopuş ve intihar baskın temalar olması dolayısıyla psikolojik olarak zorlu süreçlerden geçen kişilerin okumasını pek önermiyorum.

 

KİTAPTAN SEVDİĞİM ALINTILAR:

 

“Mutluluk! Tanrım, benim gibi birinin duasını kabul edecek olursan şayet, ömrüm boyunca bir kez olsun bana da bu mutluluğu bahşet!”

 

“Zayıf insanlar mutluluktan bile korkarlar. İplikle bile yaralanırlar. Bazen, mutluluk da insanları yaralayabilir.”

 

“İyilik-kötülük kavramları insanların ürettiği bir şeydir. İnsanların kendi başlarına ürettikleri ahlaka dair sözcüklerdir.”

 

“Görmezden geliyoruz. Başka birini tanımanın imkansızlığını. Yani, anlamanın ve anlaşılmanın imkansızlığını.”

 

“Acı çekenler başkalarının acı çektiğini hissederler.”

 

“Bu dünyadaki her şeyle ilgili ümitlerimi , sevinçlerimi, hayretlerimi sonsuza kadar  kaybettim.”

 

“Karşılıklı olarak birbirlerini kandırıp, üstelik ne tuhaftır ki, hiçbir yara almadan, sanki karşılıklı olarak birbirlerini kandırdıklarının farkında değillermiş gibi, gerçekten çarpıcı, berrak ışıltılar yayan şen inançsızlık örnekleriyle dolu insan yaşamı.”