HAYVAN ÇİFTLİĞİ

 

KÜNYE

Kitap Adı: Hayvan Çİftliği

Yazarı: George Orwell

Basım: Can Yayınları– 72.Basım- 2022

Sayfa: 151

Tür: Roman, Eleştiri, Sosyoloji

İNCELEME:

Hayvan Çiftliği, George Orwell’in 2.dünya savaşı sonlarına doğru yazdığı, Stalin Rejimine karşı sert bir taşlama, siyasi bir hiciv niteliğindedir. Orwell sosyalizme yönelik eleştirisini alegorik bir anlatımla sunmuştur. Kitap Fabl olarak yazılmış ve alt başlığı her ne kadar “Bir Peri Masalı” olsa da çevirmen Celal Üster in de belirttiği gibi korkunç sonla biten bir peri masalıdır Hayvan Çiftliği.

Hayvan çiftliğinin baş karakterleri hayvanlardır. Domuzlar: Koca Reis, Snowball, Napoleon,Squealer; Köpekler: Blueball, Jesie, Pincher; Atlar: Boxer, Clover, Mollie; keçi Muriel; eşek Benjamin; kuzgun Moses, tavuklar, koyunlar ve bir kedi.

Çiftliğin ilk sahibi Bay Jones (insan) çiftlik hayvanlarına karşı oldukça gaddar davranır, minumum yiyecek vererek çok çalıştırır ve zulmeder. Hayvanlar emeklerini sömüren insan yönetimine karşı başkaldırmaya karar verirler. Zeki domuzların en yaşlısı Koca Reis bir plan yapar. Amaçları daha eşitlikçi bir sistem kurmak, zayıfı korumak, emeklerinin karşılığını alabildikleri daha iyi şartlarda yaşamaktır. Planı uygular ve yönetimi ele geçirirler. Düzeni doğru kurmak ve devam ettirmek için ‘Hayvancılığın temel ilkeleri’ dedikleri yasalar koyarlar (7 Emir). İnsana benzememek en büyük kuraldır:

“Şunu da unutmayın ki, insana karşı savaşırken sonunda ona benzememeliyiz. Onu alt ettiğimiz zaman bile, onun kötü alışkanlıklarını benimsemeye kalkmayın”

Hayvan meclisi karar mercii olarak sorumluluğu zeki domuzlara bırakır. Bir süre her şey yolunda gider. Koca Reis’in ölümüyle liderliği toptan ele alan domuzlar güç sarhoşluğu yaşamaya başlar. Yavaş yavaş yasalar delinmeye, durumu kapsayıcı şekilde değiştirilmeye başlanır. Bir süre sonra insan düzeninden daha baskıcı ve daha acımasız bir diktatörlüğün içinde bulur hayvanlar kendilerini. Ancak her şey onların iyiliği için yapılıyordur. Sorgulamayan, düşünmeyen hayvanlar ise her şeyi söylendiği gibi kabul etmektedir. Sesini çıkaranlar iftiralarla susturulur. Tek slogan: “Dört ayak iyi, iki ayak kötü”dür. Yönetici domuzlar yan gelip yatar, besinin en alasını hakederken, diğer hayvanlar yine ezilendir, dinlenmeden çalışıp karınlarını bile doyuramazlar. Ama her şey daha iyi bir gelecek içindir. Durumu anladıklarında ise artık çok geçtir, domuzlar düşmanla çoktan el sıkışmiştır.

Kitap temelinde bir döneme yönelik eleştiri olsa da içinde yaşadığımız dünyaya ayna tuttuğu da inkar edilemez. Kısa ama düşündürücü bir kitap. Hayvanların karakter betimlemeleri çok başarılı. Benim gibi okumakta geç kalıp hala okumayan varsa okusun isterim.

 

   

KİTAPTAN SEVDİĞİM ALINTILAR:

 

“İnsan üretmeden tüketen tek yaratıktır. Süt vermez, yumurta yumurtlamaz, sabanı çekecek gücü yoktur, tavşan yakalayacak kadar hızlı koşamaz. Gene de tüm hayvanların efendisidir.”

 

“İnsanoğlu, kendinden başka hiçbir yaratığın çıkarını gözetmez.”

 

“Özgürlüklerini savunamayanların ödedikleri bedel ağırdır. Özgürlük, değerli olduğu ölçüde kırılgandır da...”

 

“YEDİ EMİR

1. İki ayak üstünde yürüyen herkesi düşman bileceksin.

2. Dört ayak üstünde yürüyen ya da kanatları olan herkesi dost bileceksin.

3. Hiçbir hayvan giysi giymeyecek.

4. Hiçbir hayvan yatakta yatmayacak.

5. Hiçbir hayvan içki içmeyecek.

6. Hiçbir hayvan bir hayvanı öldürmeyecek.

7. Bütün hayvanlar eşittir.”

 

"- Yedi Emir eskisi gibi duruyor mu, Benjamin?

Benjamin, ilk kez ilkesini bozdu ve duvardaki yazıyı Clover'a okudu.

Duvarda tek emir yazılıydı:

BÜTÜN HAYVANLAR EŞİTTİR

AMA BAZI HAYVANLAR

ÖBÜRLERİNDEN DAHA EŞİTTİR.”