BAŞKALARININ TANRISI

 

KÜNYE

Kitap Adı: Başkalarının Tanrısı

Yazarı: Mine Söğüt

Basım: Can Yayınları - 1.Basım- 2022

Sayfa: 157

Tür: Roman

İNCELEME:

Mine Söğüt, Başkalarının Tanrısı isimli romanı ile yanından geçip gittiğimiz, görmezden geldiğimiz, üzerine düşünmediğimiz insanların hayatlarını kaleme almış. Kimi kendi tercihi kimi zorunluluklarla sokağa düşmüş bu insanların acılarını, pişmanlıklarını, aşklarını, isyanlarını, kinlerini, sevgilerini, yaşam mücadelelerini yine kendine has o buhranlı ve karanlık anlatım dili ile aktarmış.

Karanlık geçmişi tuhaf olaylarla dolu, bacaklarını dizlerinden kendi elleriyle kesmiş yaşlı Efsun Abla...

Kim olduğunu hatırlamayan, hafızasını yitirmiş Adnan Abi...

Sokaklarda bedenini satarak para kazanan Hülya...

Bir sabah uyanıp düzenini, evini, ailesini, işini terk ederek sokaklardaki tekinsiz hayata karışan, kafası karışık şair Musa...

Ve çöpte bulunmuş bir bebek, Matruşka...

Her biri kendi zorlu sorularıyla baş etmeye çalışan ve kucaklarındaki kimsesiz bebekle şehrin sokaklarında kendilerine barınacak bir delik arayan bu dört insanın ayakta kalma mücadelesini anlatırken okuru da kendi kimliği ve hayatın gerçekleri ile yüzleşeceği bir sorgulamaya davet ediyor.

Bu beş sokak insanının yarı hayal yarı gerçekçi hikâyesi üzerinden kurulu sisteme de yoğun eleştirilerde bulunuyor Mine Söğüt. Cümleleri yeri geliyor tokat etkisi yaratıyor. Kasvetli ve hüzünlü... Düşünmeye sevk ediyor. Ben bu kitabını da severek okudum.

 

KİTAPTAN SEVDİĞİM ALINTILAR:

 

“Ne doğumumuz ne ölümümüz ne de doğumla ölüm arasında can çekişerek sürdürdüğümüz hayatlar bize ait. Başkalarının isteklerinden doğuyor, başkalarının istediği gibi yaşıyor ve başkaları yüzünden ölüyoruz. Bizim sandığımız hayat bizim değil, bizim sandığımız beden bizim değil."

 

"Biz hepimiz, iyi kötü bir tanrıya inanıyoruz. O tanrının bizim değil, başkalarının tanrısı olabileceği fikrini her yıkımda, her felakette, her yüzleşmede hızlıca zihnimizden kovuyoruz."

 

“’Saraylar...Yanar tabii,’ diyor Adnan Abi. ‘Halkı fakir olan zalimlerin sarayları er geç yanar. Kimini gerçekten alevler sarar, yakar, kimi paçasından tutuşur yanar. Ama her saray mutlak yanar.’”

 

“Anlatacak hikâyesi olmadan terk ettiği yere dönemez insan.”

 

“her şey tam ve bir şey hep eksik.”

 

“Tanrı kimse kim. Sana ne? Bana ne? Bir hayrı mı var bize? Tanrının varlığını tartışmak yerine hayrını tartış, o zaten hızla kendiliğinden yok olur.”

 

“Sezgileri körelmiş insanlar, sadece kendi adımlarının derdinde, ulaşmak istedikleri hedefe gitme gayretiyle yanı başlarında olup biten onca şeyi görmeden, hiçbir şeyi görmeden, kör gibi, akılsız gibi, kötü gibi sadece kendilerini düşünerek, ilerliyorlar. Yoksa geriliyorlar mı?”

 

“Bizim tanrımız yok! Hâlâ anlamadın mı! Bizim tanrımız yok! Başkalarının tanrısı o!"

 

“Bir çocuğu korumanın tek yolu onu doğurmamaktır.”