KÜNYE
Kitap Adı:
Arife - Evde Cat Başına / Orda Bir Aşk Var
Yazarı: Rewhat
Arslan
Basım:
Alfa Edebiyat- 5.Basım- 2020
Sayfa: 195
Tür: Çizgiroman
İNCELEME:
“Orda
Bir Aşk Var Bence…”
Rewhat
Arslan’ın kendi kedisi üzerinden yaptığı gözlemleri çizerek okuyucuya sunduğu
bir çizgiroman Arife-Evde Cat Başına. Bir çırpıda okunabilecek, çok eğlenceli
bir kitap. Özellikle kedi ebeveynlerine çok tanıdık gelecek anlar epey yüzünüzü
güldürecek.
Arife’nin,
sahibinin hayatına yönelik gözlemleri, ev arkadaşı kaktüsle sohbetleri, pencere
önüne gelen mahallenin kedileri Tekin, Suphi ve Marika Abla ile dedikoduları ve
ağaca konan kuşlarla yaptığı hayata dair paylaşımlar…
Bir
kedinin iç dünyasını gözler önüne seren, sıcacık, çok keyifli bir kitap.
Siz
de kedilerinizin sizin hakkınızda neler düşündüğünü merak ediyor musunuz?
Kedilerin
gözünden bizleri görmek ve biraz da eğlenmek istiyorsanız mutlaka bu kitabı
okumalısınız.
Kedi
ebeveynleri bilirler ki bu küçük canlılara duyulan hissiyat yoğun bir sevginin
çok ötesine geçer zaman geçtikçe. Orda Bir Aşk Var Bence de…
KİTAPTAN SEVDİĞİM ALINTILAR:
“Merak edersin neden yüzüne sürerim yüzümü yada kenarlarına eşyaların;çünkü kedi törpüsüdür hayatın keskin taraflarının.”
“Kuş
kafesine ayna koyan insanlar vardır kanatlı kardeşlerim! Yaptıkları işkencenin
farkında değillerdir! Kafesteki aynanın kuşa göstereceği tek şey uçamadığıdır.”
“İnsanlar
değer vererek hapseder her şeyi. Değersizliğimizdir bizi özgür kılan. “
“Dat dat daat
!!! (dışardaki araba kornası)
- Kardeşim
yavaş biraz ya! Hastamız mı var yaşlımız mı var hiç umurunuzda değil!
- Kedim
uyuyor diyemedim Arife, insanlık o kıvama gelmedi henüz!”
“Senin
köklerin var... benim tırnaklarım... onun umutları... hepimiz bir şekilde
tutunuyoruz hayata!..”
“…İnsanlar
evcilleştirdikleri insanlara DOST diyor!.. Sen de benim dostumsun!..
Yalnızlığıma iyi geliyorsun. Anlayacağın evcil bir kaktüssün... Bir başkasının
yalnızlığına ortak olan herkes evcilleşir!..”
“Hani
bazen pencere kenarında derin bir iç çekersin de nefesin camda buğulanır ya...
o buğu yalnızlığın izi bence. O yüzden bir dua gibi hep kalp çizilir üzerine.”
“Hani
başımı avucuna alıp usulca, gözümde kuruyan çapağı alıyor ya parmağının ucuyla…
orda bir aşk var bence… çok ince…”
bazen
kaybolur kedi...
bulamazsın.
ne sesi
gelir suyu döven dilinin...
ne ağızda
çıtırdayışı mamanın.
karılışı
da susar kumun...
tırmalanışı
da mobilyanın.
duyamazsın.
sonra kedi
gelir birden.
kendi
sessizliğinin içinden...
kurulur
bir köşeye...
siler
kayboluşunu tüylerinden
bakmalara
doyamazsın
ve sadece
kedilere
‘NEREDEYDİN? diye...
soramazsın.”
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder