İNTİHAR

 

KÜNYE

Kitap Adı: İntihar

Yazarı: Edouard Leve

Basım: Sel Yayınları– 14.Basım- 2024

Sayfa: 81

Tür: Roman – Anlatı- Mektup

İNCELEME:

İntihar / Edouard Leve

Yazar 20 yıl önce, daha 25 yaşında iken intihar etmiş bir arkadaşına yazmış. Biraz anlatı, biraz mektup niteliğinde. ‘Sen’ diyerek, ona hitaben yazmış anlattıklarını. Ve bu kitabı tamamlayıp, yayınevine teslim ettikten sadece 10 gün sonra ise kendisi intihar etmiş.

Gerçekten intihar eden bir arkadaşı vardı da ona mı yazıldı yoksa aslında kendine yazılmış, kendini önüne yatırmış, kendi ile bir hesaplaşma mı? Net değil. Bazen bir arkadaş hakkında yazılmış izlenimi verirken bazen ise öyle detaylı ruh durumları veriyor ki; ‘insan en yakını dahi olsa bu kadar net iç dünyasını bilip anlatamaz’ dedirtiyor. Arkadaşının sevinçleri, korkuları, ruh dalgalanmaları, duygu durumları, antidepresan kullandığındaki çalkalanmaları, durulmaları, ilgi alanları, intiharının detayları dahil, ona dair her şeyi anlatıyor.

Yazarın hikayesini okuduktan sonra kitabın o vurucu girişini okuduğunuzda zaten oldukça etkileniyorsunuz. Ancak bir süre sonra anlatılanlar çok durgun ve yorucu gelmeye başlıyor. Ki girişte okuyucuya pik yaptırılan duygu durumuna zaten sonradan yaklaşmak pek mümkün de değil. Yine de intiharı, intihar edeni anlamak adına değerli.

“Sen sonunda boşluktan başka bir şey bulamama tehlikesini göze alarak mutluluğu aradığın için öldün.”

 

KİTAPTAN SEVDİĞİM ALINTILAR:

 

“Yirmi beş yaşındasın. Artık ölüm üzerine benden daha çok şey biliyorsun.”

 

“Yaşamın bir varsayımdı. Yaşlanıp ölenler bir geçmiş yığınıdır. İnsan onları düşününce, oldukları şey gelir gözünün önüne. Seni düşündüğümde olabileceğin şey geliyor. Sen bir olasılık yığını oldun, hep öyle kalacaksın.”

 

“Sen işin sonunda hastalanıp yaşlananlardan, bedenleri kuruyup hayalete dönüşenlerden, daha yaşarken ölümü andıranlardan olmadın. Onların ölümü bir çöküş sürecinin sona ermesidir. Yıkıntının ölmesi bir kurtuluş, ölümün ölümü değil midir? Sense capcanlıyken toparlanıp gittin. Genç, diri, sağlıklıyken. Senin ölümün yaşamın ölümü oldu.”

 

“Ölümün acısına arkanda bıraktıkların tek başlarına katlanacaklar. İntiharın bu bencil yanından hoşlanmıyordun. Ama tartınca, ölümün dinginliği yaşamın acı dolu çalkantılarına üstün geldi.”

 

“Yaşam bana sunuldu

Ad bana geçirildi

Beden bana dayatıldı”

 

“Varmak beni değiştirir

Kalmak pahalıya patlar

Yola çıkmak beni heyecanlandırır”

 

“Mutluluk önümde gider

Üzüntü beni izler

Ölüm beni bekler”