AŞK ROMANLARI OKUYAN İHTİYAR

 

KÜNYE

Kitap Adı: Aşk Romanları Okuyan İhtiyar

Yazarı: Luis Sepulveda

Basım: Everest Yayınları– 1.Basım- 2024

Sayfa: 133

Tür: Roman

İNCELEME:

Aşk Romanları Okuyan İhtiyar / Luis Sepulveda

Amazonların derinliklerinde yaşayan 70 yaşlarındaki Antonio Jose Bolivar Proano, birlikte yaşadığı Shuar yerlilerinden ormanın ve doğanın yasalarına uyum içinde yaşamayı öğrenir. Hayatının son evresinde bir nehir kenarına yerleşir ve kasabaya yılda birkaç kez uğrayan bir dişçinin getirdiği aşk romanlarını okuyarak huzurla vaktini geçirir. Ancak kasabaya dadanan altın arayıcıları ve hükümet adamları yaşlı adamın doğayla uyum içindeki huzurunu bozacaktır. Sahile kano içinde bir ceset vurur. Doğanın izlerini doğru okumayı bilen ihtiyar her şeyi çözer. Bir jaguarın ailesine saldıran bu yabancı bedeli canıyla ödemiştir. Ancak İhtiyar, jaguarın izinin sürülmesi görevinden kendini sıyıramaz.  Ve doğanın ruhunu özümsemiş bir ihtiyar ile yavrularını kaybeden anne jaguarın hikayesi başlar.

Premio Tigre Juan Ödülü'nü kazanan roman, kendini medeni sanan zorba insanın doğa ile giriştiği yıkıcı mücadeleyi gözler önüne seriyor. Keşke farklı bir son okumak mümkün olsaydı dedim. Ancak evlatları katledilen jaguar için tüm insanlar artık aynı kokuyordu maalesef. Savaşın hayatta kalanı ise asla galip değildi.

İnsan ile doğanın bir gün gerçekten birbirine saygıyla, uyum içinde yaşayabileceği bir gelecek hayal ediyorum. Ütopik gelse bile hiçbir şey imkansız değil. Hiç kolay olmayacak olsa da öğrenebilmek dileğiyle.

"Antonio José Bolívar Proaño, takma dişlerini çıkarıp mendiline sarmaladı ve bu trajediyi tetikleyen gringoya, belediye başkanına, altın arayıcılarına, canından çok sevdiği Amazon Ormanı'nın bekâretine göz diken herkese lanet okudu; sonra palasıyla kestiği kalın bir dalı baston gibi kullanarak El Idilio'ya, barakasına ve birbirinden güzel sözcüklerle aşktan bahsederek insanların ne kadar barbar olduğunu ona unutturan romanlarına doğru yola koyuldu."

 

KİTAPTAN SEVDİĞİM ALINTILAR:

 

“İnsanların yaşlandıkça bilgeliklerinin arttığını birçok kez duymuştu ve bu bilgeliğin sayesinde en çok istediği şeyi elde edebileceğini umuyordu; anılarına yön verebilmek ve anılarının kurduğu tuzaklara düşmemek en büyük arzusuydu.”

 

“… yerleşimciler ormanı yerle bir ederek medeni insanların en büyük eserini yaratıyor, yani ormanı çöle çeviriyorlardı.”

 

“... hayatında ilk kez yalnızlık denen hayvanın saldırısına uğramıştı. Uyanık bir hayvandı bu. En ufak bir açığını yakaladığında dile gelip adamı uzun nutuklar atarak suçluyordu.”