KÜNYE
Kitap Adı:
Pazartesi Mektupları
Yazarı: Ege
Soley
Basım:
Doğan Yayınları– 1.Basım- 2023
Sayfa: 194
Tür: Kişisel
Gelişim
İNCELEME:
Yazar
Ege Soley, pazartesi günleri kaleme aldığı kendi düşüncelerinden, iç
hesaplaşmalarından, çocukluk, annelik, yetişkinlik ve hayata dair genel
deneyimlerinden, bu yaşanmışlıklardan çıkardığı derslerden oluşan 44 adet
mektubu sunuyor Pazartesi Mektupları kitabında. Bazen zaten bildiklerinizi,
bazen ise itiraf edemediklerinizi sorgulatıyor sohbet havasında. Yakın bir
arkadaşınız size içini açmış gibi samimi ve yalın.
Kendimi
en çok içinde bulduğum ve sevdiğim mektuplar ise:
Dört
Yüz Trilyonda Bir
Bu
hayatla Ne Yapmalı
İçimdeki
Kadınlar
Nereden
Nereye Bilemiyorsun
Dünün
Hikayeleri
Kitabı
ise okuyucusuna şöyle seslenerek bitiriyor Ege Hanım;
“Sevgili arkadaşım,
Hepimizin zor
zamanları oluyor. Bazen hayat hepimizin türlü huyunu, sabrını, dirayetini test
ediyor. Fakat tüm zorlu zamanlarda, evdeki hesabının çarşıyı tutmadığı günlerde
ya da kendini, gerçeğini unutmak için bir yerlerde kaybetmeye çalıştığını fark
ettiğinde bunu hatırlamanı isterim senin de.
O köy, senin evin
değil. Orası sadece bir durak.
Endişen, yorgunluğun
ve korkun senin gerçeğin değil. Onlar sadece duygular. İyisi ya da kötüsü
olmayan, gelen geçen, olan ve mutlaka biten duygular.
Tüm duraklar insanlar
için ve tüm duygular geçici.
Kendi gürültülü
köyümden yeni dönmüş, dolap kapaklarımı yeni kapatmış ve kuytumun köşemin
tozunu sessizce almaya başlamışken nihayet, sana da yazmak istedim.
Gürültülü durakların
ve türlü duyguların kıymetini hiçbir zaman görmezden gelmemeni, fakat tüm
gerçeklerin üzerinde duran kendi sakin, sessiz ve huzurlu gerçeğini de
unutmamanı dilerim.”
KİTAPTAN SEVDİĞİM ALINTILAR:
“İnsanı
sadece kendi sabahları anlar”
“Sahi, şu elindeki
hayatla ne yapacaksın?”
“Fark
etmek, hayatın bize çaldığı müziğe çok güzel notalar ekleyen bir teli.”
“Bazen
mesela dilinin ucuna gelen her şeyi konuşmamayı öğretiyor hayat ona, bazen de
hiçbir şeyi içinde tutmamayı.”
“İnsanız,
elbet düşebiliriz. Başımız her şey gelebilir. Ama olasılıklar diyarında ümit mi
tükenir?”
“Miras,
etrafındaki herkesle, arkadaşlarınla, sevgilinle, ailenle, çocuklarınla,
kedinle, köpeğinle ve hatta sadece kendinle geçirdiğin bu bir sürü çok sıradan
ama çok güzel an. Kasaya koyamadığın, tapusunu alamadığın, kullanamadığın,
sadece hatırlayabildiğin, elinde, aklında, içinde taşıdığın, seni sen yapan bir
sürü kıymetli küçücük zaman.”
“Büyümek
her istediğini söyleyerek değil, daha fazla susarak oluyor. Büyümek insanı daha
zengin değil daha çıplak, daha gürültülü değil daha sakin yapıyor(…) Acıyla,
korkuyla ve belirsizliğe beklentisizce açılmakla oluyor. Ve maalesef büyümek
beraberinde çoğunlukla coşkulu bir zevk değil, hep ince bir sızı getiriyor.”
“Hayat,
belki de eninde sonunda bir delikten girip bambaşka bir delikten çıkan bir
iğnenin, sabırla, kocaman yastıklara işlediği, büyülü, sürprizli, renkli bir
etamin.”
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder