ATEŞ SÖNENE KADAR

 

KÜNYE

Kitap Adı: Ateş Sönene Kadar

Yazarı: Aylin Balboa

Basım: İletişim Yayınları– sesli kitap

Sayfa: 97

Tür: Öykü

İNCELEME:

Ateş Sönene Kadar / Aylin Balboa

Biraz trajik biraz muzip diliyle öykülerini kaleme alan yazardan 3.kitabı da bitirmiş bulunmaktayım. Ateş Sönene Kadar yazarın 2.kitabı aslında ben biraz karışık bir sıralamayla okudum kitaplarını. Sade, içten, yer yer argo kullanarak sokak diliyle kaleme alıyor öykülerini. Mizah içinde dram, dram içinde mizah.

Bu Hikaye Senden Uzun Osman’da genel atmosfer olarak daha muzip bir anlatımı varken Belki Bir Gün Uçarız’da mizah ve dram harmanlanmıştı. Bu kitap ise daha hüzünlü, daha dramatik geldi bana.

Kitap 9 öyküden oluşuyor. Kitaba ismini veren ve en uzun öykü olan ‘Ateş Sönene Kadar’, Ayşe ve Gamze’nin hikayesini anlatıyor. Ayşe okumasına izin verilmeyip apar topar nişanlanan ancak üniversite hayali kuran İmam kızı. Gamze ise bir ensest kurbanı, evden kurtulup yeni bir hayat kurma peşinde. Vurucu ve düşündürücü bir öyküydü. Diğer etkilendiğim öykü ‘Nafile’ ise babasını kaybetmek üzere olan bir kadının yaşadıkları, anıları ve durum ile mücadelesini konu alıyor. Ayrıca SEKA kağıt fabrikasının özelleştirilmesi zamanına da selam çakmış. Yazar son öyküsü Gelecek Seni Bekliyor’da yine Gezi Olaylarına değinmeden geçmemiş.

Kitap sadece Ateş Sönene Kadar ve Nafile öyküleri için bile okunur, bence çok etkileyicilerdi. Öykü severlere tavsiyedir. Küçük bir not olarak ekleyeyim, benim favorim hala Bu Hikaye Senden Uzun Osman.

 

KİTAPTAN SEVDİĞİM ALINTILAR:

 

“Bana dönüp öyle bir baktı... Bana dönüp öyle bir baktı ki bakışları kalbimden girip sırtımdan çıktı sanki. ‘Ben artık nafileyim babam,’ dedi .”

 

“Hayatım hep bir yol aramakla, sonra bir yol bulduğumu sanmakla geçiyor. Yolların bir kurtuluşa çıkmadığını uzun zamandır biliyorum. Bu yüzden işte, hiç olmazsa denize çıksın.”

 

“Allah’ı biraz daha şefkatli hayal edebilmek isterdim. Bu derece öfke dolu olması doğrusu bana biraz abartılı geliyordu. Hem yaratıp hem bu kadar kızmasını hiçbir şeyle açıklayamıyordum. Ayrıca kadınlara karşı anlayamadığım türden ekstra bir öfkesi vardı.”